Miniaturka „Prywatny ochroniarz"

Cześć,to ja Silencio.Miniaturka dodana troszkę wcześniej ponieważ dopisuje nam wena.To moje pierwsze opowiadanie,więc proszę o wyrozumiałość ;) Życzę miłego czytania.

***

Zima, na dworze było -10 stopni. Jedyne o czym marzyłam to kubek gorącej czekolady i dobra książka. Żeby moje marzenie się spełniło musiałam skoczyć do sklepu po czekoladę. Byłam w połowie drogi, gdy się poślizgnęłam. Poprawka poślizgnęłabym się gdyby nie super refleks ścigającego Slytherinu. Obróciłam się i zobaczyłam wysokiego, przystojnego blondyna. Prawdę mówiąc pogodziliśmy się po wojnie ale nie utrzymywaliśmy bliskich kontaktów.

-Malfoy? Co ty tutaj robisz?

-W tej chwili Granger, to cię trzymam-powiedział z czarującym uśmiechem, pod którym jeszcze bardziej ugięły mi się nogi.

-Granger wiem,że jestem zabójczo przystojny,ale aż tak rumienić się nie musisz.
-Po pierwsze to z zimna a po drugie to wcale nie jesteś przystojny-przecież nie mogłam mu powiedzieć,że jest najseksowniejszym mężczyzną jakiego w życiu widziałam.Za taką urodę powinni karać.
                                                                                   ***
Dwa miesiące później znowu go spotkałam.Umówiłam się z Ginny,no ale nie wypada iść do kogoś z pustymi rękami.Skierowałam się,więc do marketu.Miałam już wziąść cynamonowe ciasteczka,gdy moją uwagę przykuła nasz ulubiona czekolada.Problem był w tym,że była na najwyższej półce.Chciałam poprosić kogoś o pomoc,ale nikogo nie było w pobliżu.Nie dawałam za wygrana,podskoczyłam i dopiero za trzecim razem udało się.Ale to nie była jedna czekolada spadły wszystkie dwadzieścia cztery.Spadły,ale nie na mnie,ponieważ w ostatnim momencie ktoś pociągnął mnie w swoją stronę.Znalazłam się w ramionach Draco.ZNOWU.

-Jej.... dziękuję-nie byłam w stanie wypowiedzieć niczego więcej.

-Nie ma problemu,ale mam jedno pytanie.Dlaczego nie użyłaś różdżki ? 

Teraz to mnie totalnie zatkało-No..wiesz... nie pomyślałam o tym-przyznałam czerwieniąc się.
-Na Merlina!Nigdy nie przypuszczałem,że zobaczę bezradną,zakłopotaną Granger.
Bezczelny jak zawsze Malfoy naśmiewał się ze mnie w najlepsze-Jeszcze raz dzięki-powiedziałam po czym wzięłam czekoladę i poszłam do kasy.

***

Słoneczny piękny piątek.Wracałam z pracy i zamierzałam iść do biblioteki.Moje plany nie zostały jednak zrealizowane,nie mogłam ruszyć się z miejsca.Wpadłam jak Harry i Ron w diabelskie sidła.A mianowicie mój 15-centymetrowy obcas utknął w kracie prowadzącej do ścieków.
-Cholera-zdenerwowałam się-I co ja mam teraz zrobić???
-Nie wierć się tak to może ci pomogę-ni stąd,ni zowąd pojawił się Malfoy.
-Nie trzeba,poradzę sobie!-powiedziałam stanowczo,po czym zaczęłam wykręcać nogę w każdą możliwą stronę.
-Nie rób tak,bo zaraz.....no właśnie

-Ała..-mój obcas wpadł do kanału a stopa bolała jak cholera-Moje szpilki,moje piękne szpilki-zaczęłam cichutko szlochać.
-Ej,mała nie płacz,to tylko buty.
-Moje ulubione buty.
-Dobra jak chcesz nowe to nie marudź tylko chodź.

-Co ?-zapytałam i zrobiłam krok w jego stronę.Po chwili z mojego gardła wydobył się jęk.
-Hermiona co się dzieje ???-zapytał wystraszony blondyn.
-Noga.Napuchła i bardzo boli,nie mogę chodzić-wyjęczałam a po chwili znajdowałam się w ramionach Draco.Wziął mnie na ręce i deportowaliśmy się do niego.

-Usiądź sobie.Powinienem mieć trochę eliksiru wiggenowego-posadził mnie na kanapie,ale ja go nie słuchałam.Byłam oczarowana wnętrzem domu.Urządzony był z klasą tak jak przystało na Malfoya.

Okej.już jestem-wrócił z dwoma kieliszkami wina i eliksirem-Proszę,odpręż się a ja zajmę się twoją nogą.

-Masz zamiar mnie upić?-palnęłam bez zastanowienia.

-Może....-zaśmiał się i obandażował spuchniętą stopę-Gotowe.

-Dziękuję Draco -uśmiechnęłam się a on usiadł obok mnie.
-Nie ma problemu,to drobiazg.No a swoją drogą to co u ciebie Granger ?Gdzie pracujesz?
-Jestem sekretarką szefa Departamentu Przestrzegania Prawa Czarodziejów.
-Nieźle się ustawiłaś.A co u Weasleya?Został już tym sławnym milionerem?-mimowolnie się uśmiechnęłam.Nie wiedziałam,że będzie mi się tak swobodnie rozmawiało z Malfoyem.

-Z Ronem widuję się tylko n święta.Rzucił mnie dla Lawender.Tłumaczył się,że zawsze mnie kochał ale jak siostrę,tak jak Harry.

-Właśnie a co u naszego wybrańca?
-Harry i Ginny są od 3 lat małżeństwem.Mają 2-letniego synka Jamesa.Jest przeuroczy.Tworzą szczęśliwą rodzinę-westchnęłam-No ale opowiadaj co u ciebie.

-Wyobraź sobie,że ja tez jestem singlem.Wiem,trudno w to uwierzyć,że taki przystojny,wysoki,przystojny mężczyzna jak ja nie ma dziewczyny.

-Wysoki,przystojny a do tego bardzo skromny-powiedziałam i dopiero po chwili zrozumiałam sens moich słów.

-Widzisz Granger tak się ostatnio broniłaś a teraz sama mówisz że jestem nieziemsko przystojny.No ale wracając do tematu.Razem z Blaisem założyliśmy firmę.Produkujemy miotły i gadżet do Quidditcha.Byłem z Astorią,ale po roku zdałem sobie sprawę,że leci na moją kasę a nie na mnie i zerwaliśmy.

Siedzieliśmy tak jeszcze bardzo długo i wspominaliśmy czasy Hogwartu.Gdy zaczynaliśmy trzecią butelkę wina poczułam zmęczenie i oparłam głowę o ramię Malfoya.

-Wygodnie ci?-zapytał po pewnym czasie.

-Nawet nie wiesz jak bardzo-odpowiedziałam zgodnie z prawdą.

-To co,wychodzi na to,że już trzy razy cię uratowałem.Jestem twoim prywatnym ochroniarzem-zaśmiał się.

-Wolę określenie anioła stróża.

-Może być-odgarnął niesfornego loka z mojej twarzy-Ale ty jesteś piękna-powiedział zmysłowym głosem,ujął moją twarz i nasze usta złączył się w pocałunku.Czułam że unoszę się nad ziemią.Całował delikatnie ale z pasją.Nie minęło nawet 5 minut gdy znaleźliśmy się w jego sypialni.

***

Draco i ja jesteśmy małżeństwem już cztery lata.Mamy 3-letniego syna Scorpiusa i 6-miesięczną córeczkę Lucy.Tworzymy naprawdę szczęśliwą,kochającą rodzinę.Nie mogłam wymarzyć sobie lepszego męża i ojca moich dzieci.Zawsze wie jak mnie uszczęśliwić,pocieszyć lub rozśmieszyć.Ratował mnie jak to mieliśmy w zwyczaju przynajmniej 3 razy w miesiącu.Za każdym razem gdy potrzebowałam pomocy on akurat przez przypadek był przy mnie.Ja jednak wiedziałam,że to nie przypadek,to mój anioł stróż nade mną czuwa.